– Jedyne słowo jakie biskup ma prawo mówić to jest słowo miłości. Jeśli nie masz w sobie słowa miłości to milcz! – mówił do nowych biskupów kardynał Grzegorz Ryś.
W sobotnie południe 19 października br. w bazylice archikatedralnej św. Stanisława Kostki w Łodzi odbyły się święcenia biskupie o. Piotra Kleszcza OFM Conv. oraz ks. kan. Zbigniewa Wołkowicza.
W uroczystości uczestniczyli kardynałowie – kard. Grzegorz Ryś – metropolita łódzki, główny konsekrator oraz pochodzący z Łodzi kard. Konrad Krajewski – jałmużnik papieski, arcybiskup Antonio Filipazzi – nuncjusz apostolski w Polsce, dwaj współkonsekratorzy: arcybiskup senior Władysław Ziółek i bp Wojciech Osial – biskup łowicki oraz bp Krzysztof Nykiel – regens penitencjarii apostolskiej, bp Marek Solarczyk – biskup radomski, bp Damian Bryl – biskup kaliski, bp senior Andrzej Dziuba z Łowicza, bp senior Piotr Libera z Płocka, a także biskupi pomocniczy: bp Ireneusz Pękalski, bp Marek Marczak, oraz rodziny, przyjaciele, siostry zakonne i wierni Archidiecezji Łódzkiej.
Zgodnie z tradycją, na początku obrzędu Święceń odśpiewano hymn Veni, creator Spiritus, przedstawiono kandydatów do Święceń i odczytano Bulle Papieskie. W Bulli biskupa Piotra zostało napisane między innymi – FRANCISZEK BISKUP SŁUGA SŁUG BOŻYCH pozdrawia i błogosławi umiłowanego Syna Piotra Kleszcza, z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, dotychczasowego proboszcza parafii Matki Bożej Anielskiej w mieście Łodzi, ustanowionego Biskupem Pomocniczym metropolitalnej archidiecezji Łódzkiej i Biskupem tytularnym Aque Albe di Bisacena. (…) Przeznaczamy ciebie, umiłowany Synu, który wyróżniasz się roztropnością, życiem duchowym, doświadczeniem w prowadzeniu spraw, a także innymi ludzkimi cechami i kapłańskimi cnotami. – czytamy w bulli biskupa Piotra Kleszcza.
Natomiast w papieskiej bulli skierowanej do biskupa Zbigniewa znalazły się między innymi takie oto słowa: FRANCISZEK BISKUP SŁUGA SŁUG BOŻYCH pozdrawia i błogosławi umiłowanego Syna Zbigniewa Daniela Wołkowicza, należącego do duchowieństwa metropolitarnej archidiecezji łódzkiej, dotychczasowego moderatora do spraw formacji w Wyższym Seminarium, ustanowionego Biskupem Pomocniczym tejże archidiecezji i tytularnym Biskupem Vassinassy. (…)Uczciwość twojego życia i obyczajów, a także inne godne pochwały zasługi co do rzetelności i cnót, przede wszystkim twoja wielkie zaangażowanie w sprawy formacji seminaryjnej, skłania Nas to tego, aby tobie, umiłowany Synu, powierzyć tę wielkiej wagi posługę biskupią. – czytamy w bulli biskupa Zbigniewa Wołkowicza.
W homilii kard. Ryś zwracając się do biskupów nominatów powiedział miedzy innymi – Ewangelia nas wszystkich, ale w szczególności was dwóch wzywa, żeby poddać swoje życie zdecydowanie Duchowi Świętemu. To bardzo mocne słowa Jezusa – że kto jemu ubliży, to będzie mu darowane, ale jeśli ubliży Duchowi Świętemu nie będzie mu darowane. To podkreślenie roli mocy Ducha Świętego w naszym życiu. Wszystkie obrzędy związane z Sakramentem Święceń – Sakrą Biskupią przywołują Ducha Świętego – każdy gest z tej liturgii jest znakiem Jego działania – nałożenie rąk, namaszczenie Krzyżmem, dwukrotnie pokazywany znak księgi Słowa Bożego – to są wszystko wielkie znaki działania Ducha. – zauważył kardynał Ryś.
O osobistej relacji z Jezusem – która zapowiedziana jest wcześniej niż dzisiejszy fragment Jezus precyzuje do kogo mówi. Mówię wam – przyjaciołom moim! A potem pada to słowo: kto się do mnie przyzna, albo kto się mnie wyprze! Czy można się wyprzeć przyjaciela? Można! Uczy nas tego życie najpierwszego z apostołów, uczy nas tego życie Piotra, który się wyparł Przyjaciela – nie znam tego Człowieka. Myślę, że i nasze życie nas tego uczy. Wiele razy w życiu wypieraliśmy się Jezusa tak, jak Piotr, ale dziś jak Piotr chcemy mówić Jezusowi. Ty wiesz, że Cię kocham, ty wiesz jak ta przyjaźń dla mnie jest ważna. W jakiej mierze ta przyjaźń mnie buduje. Nie wyobrażam sobie życia bez tej przyjaźni i mamy tę nadzieję, że Jezus do nas przyzna. Jezus się do was – w szczególny sposób się przyznaje wobec ludzi, wobec aniołów. Jezus się do was przyznaje. Jesteście moimi przyjaciółmi. – tłumaczył kaznodzieja.
Mówiąc o Duchu Świętym kardynał Ryś zauważył, że – to jest słowo, które was wzywa do wrażliwości do nasłuchiwania, żeby być nastawionym na to, jak Duch działa w Kościele, w życiu konkretnych ludzi, w życiu konkretnych wspólnot. To jest przesłanie dla was z dzisiejszej Ewangelii. – dodał.
– Kiedy was będą ciągać po synagogach, urzędach i władzach, nie martwcie się co macie mówić, bo Duch Święty was pouczy w tej godzinie, co macie powiedzieć. To jest wezwanie do tego, by się poddać Duchowi Świętemu, gdy się zderzycie, a zderzycie się z odrzuceniem, zakwestionowaniem, może nawet z wrogością. Tak, jak to Słowo mówi – może się to wam zdarzyć w synagodze – we wspólnocie religijnej – w Kościele, może wam się zdarzyć w rzeczywistości świeckiej – będą was ciągać przed władze i urzędy. Dlaczego wtedy nie wolno nam obmyślać obrony? Dlatego? Bo my wszystko, co wtedy w sposób naturalny mamy ochotę powiedzieć, jest wbrew Ewangelii. My wtedy chcemy siebie bronić, chcemy się skarżyć, protestować, nasze słowa mogą być słowami odwetu, krytyki za krytykę obmowy, oczerniania, a jedyne słowo jakie biskup ma prawo mówić to jest słowo miłości! Jeśli nie masz w sobie słowa miłości to milcz! – podkreślił duchowny. Po homilii rozpoczął się właściwy obrzęd Święceń Biskupich. Na początku biskupi nominaci złożyli przyrzeczenia, po których położyli się krzyżem i została odśpiewana litania do Wszystkich Świętych. Następnie w ciszy nastąpił obrzęd nałożenia rąk przez konsekratora, współkonsekratorów oraz pozostałych biskupów, po czym kard. Ryś otworzył księgi Pisma Świętego nad głowami kandydatów do święceń i odmówił modlitwę konsekracyjną. Kolejnym elementem święceń biskupich było namaszczeni głów wybranych i przekazanie im księgi Ewangelii oraz insygniów biskupich: pierścienia, mitry i pastorału.
Pierścień biskupi jest jednym z symboli władzy biskupiej. Noszony na serdecznym palcu prawej dłoni jest znakiem zaślubin biskupa z diecezją. Biskup ma obowiązek nosić go każdego dnia, w czasie każdej liturgii z wyjątkiem Wielkiego Piątku. Kolista forma pierścienia, nie mająca ani początku, ani końca symbolizuje wieczność. Noszenie pierścienia jest także znakiem wierności. Mitra to wysokie liturgiczne nakrycie głowy i znak godności chrześcijańskich dostojników kościelnych – biskupów, kardynałów, opatów, infułatów oraz archimandrytów, noszone podczas pełnienia czynności liturgicznych. Pastorał jest symbolem władzy dzierżonej przez biskupów. Od XI wieku pastorał zalicza się do biskupich insygniów, a od XVI wieku noszą ją oni krzywaśnią na zewnątrz. W przeciwieństwie do biskupów, opaci noszą krzywaśnię osłoniętą welonem ze względu na ich ograniczoną władzę.
Przed błogosławieństwem nowi biskupi przeszli przez środek katedry udzielając wszystkim zebranym na Eucharystii pasterskiego błogosławieństwa.
Pod koniec liturgii nowo wyświęceni biskupi podziękowali Ojcu Świętemu Franciszkowi za łaskę Święceń, a wszystkim zebranym za obecność i wspólną modlitwę.
Decyzja Ojca Świętego o mianowaniu nowych biskupów pomocniczych dla Archidiecezji Łódzkiej została podana do wiadomości 25 września br. a nowymi biskupami zostali: o. Piotr Kleszcz OFM Conv. – dotychczasowy proboszcz parafii pw. Matki Boskiej Anielskiej w łodzi oraz ks. kan. Zbigniew Wołkowicz – wieloletni ojciec duchowny WSD w Łodzi oraz moderator roku propedeutycznego w Łasku-Kolumnie. Biskup Piotr Kleszcz za dewizę swojej posługi biskupiej wybrał słowa: Pax et Bonum – Pokój i Dobro, a biskup Zbigniew Wołkowicz: Pro amicis suis – Za swoich przyjaciół.
Biskup Piotr Kleszcz urodził się 8 czerwca 1967 roku w Łodzi. Uroczyste Śluby w Zakonie Braci Mniejszych Konwentualnych Prowincji Matki Bożej Niepokalanej złożył 4 października 1991 roku w Łodzi-Łagiewnikach. Święcenia kapłańskie przyjął 29 maja 1993 roku w Łodzi-Łagiewnikach. Tego samego roku uzyskał tytuł magistra teologii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (dziś: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego). W latach 1993-1995 był wikariuszem parafii św. Antoniego i św. Jana Chrzciciela w Łodzi-Łagiewnikach, a w latach 1995-1996 – w parafii Matki Bożej Anielskiej w Łodzi. W latach 1996-1997 był wikariuszem parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Bostonie (USA). W roku 1997 wrócił do parafii Matki Bożej Anielskiej w Łodzi, sprawując w niej funkcję wikariusza i katechety. Od czerwca 2016 roku jest jej proboszczem i gwardianem wspólnoty zakonnej. W 1997 roku założył zespół dziecięcy „Mały Chór Wielkich Serc”. Jest autorem słów i muzyki wykonywanej przez chór. Od 2020 roku zaangażował się w ewangelizację przez Internet, nagrywając codziennie komentarze do Liturgii Słowa. Dnia 25 września 2024 roku mianowany biskupem tytularnym Acque Albe di Bizacena i biskupem pomocniczym archidiecezji łódzkiej.
Biskup Zbigniew Wołkowicz urodził się 14 stycznia 1970 roku w Poddębicach. Święcenia kapłańskie przyjął 8 czerwca 1996 roku w Łodzi. Tego samego roku uzyskał tytuł magistra teologii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (dziś: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego), a w 2000 roku – tytuł licencjata teologii duchowości na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1996-1998 był wikariuszem parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Widawie. Po studiach specjalistycznych w Lublinie, w latach 2002-2012 był ojcem duchownym oraz wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi. W latach 2012-2019 posługiwał w Międzynarodowym Centrum ruchu Focolari we Włoszech, pełniąc różne funkcje. W latach 2019-2021 był ojcem duchownym w Ogólnopolskim Seminarium dla Starszych Kandydatów do Święceń w Łodzi, a w 2021 roku został moderatorem roku propedeutycznego w Wyższym Seminarium Duchownym archidiecezji łódzkiej. W tym czasie kontynuował wykłady w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi. W 2021 roku został wybrany do rady kapłańskiej archidiecezji łódzkiej i mianowany konsultorem diecezjalnym. Dnia 25 września 2024 roku mianowany biskupem tytularnym Vassinassa i biskupem pomocniczym archidiecezji łódzkiej.
źródło: archidiecezja.lodz.pl